Nadwyżka
Trochę zostało mi miłości,
Nadwyżki tej nie planowałem.
Tyle jest w prawdzie zależności,
A osiągnięcia takie małe.
Trochę zostało mi pragnienia,
Nadwyżki więcej już nie będzie.
Bo mam ja w sobie część sumienia,
Reszta podąża tonąc w błędzie.
Trochę zostało namiętności,
Nadwyżka ginie w grze szalonej.
Resztę ogarnia mrok ciemności,
Słowa zostaną niespełnione.
Trochę zostało, tak na koniec,
Jeżeli kiedyś już nastanie.
Złożę pokornie wówczas dłonie,
Śmierć może kończyć swe zadanie…
autor
Grand
Dodano: 2019-08-25 16:09:19
Ten wiersz przeczytano 367 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Nadwyżki zostaną wykorzystane w czarną godzinę :)
Umiesz zaciekawić i zasmucić także.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ta nadwyżka jest rozczulająca. Tylko koniec smutny.
Miłość, pragnienia,namiętność jak ważne są w naszym
życiu.Dobrze żeby nastały :-)Pozdrawiam
Chyba rozumiem, bo ja też mam nadwyżki miłości. Nikt
jej nie chce. Leży marnuje się. Może by sprzedać na
allegro? :)
Dziękuje tobie Macieju - [tylko nie p.Tadek] jesteś
trochę młodszy...tylko trochę.Zmieniłem końcówkę -
wyszło jeszcze smutniej.Czasami tak się wylewa z
duszy.Pozdrawiam.
Wiersz ładny (Jak zawsze u p.Tadka) Tylko ostatnia
zwrotną jest smutna .A może ja ją nie rozumiem .
Witaj Tadku:)
czasami mówią "co za dużo to niezdrowo" ciekawe:)
Pozdrawiam:)
Super. Od nadmiaru głowa nie boli. Tak mówią
niektórzy.
Pozdrawiam