Nadzieja.
Zniknęła gdzieś nadzieja,
Zniknęły dobre dni...
Kiedy z uśmiechem szłam przez życie ..
Nie przejmowałam sie innymi problemami,
żyłam nadzieją, wiarą i marzeniami.
Teraz smutek tkwi na mej twarzy,
a w moich oczach są łzy..
Czemu tak smutno jest mi ?
w głowie pozostały tylko wspomnienia...
nie uwierzę już w marzenia...
Odebrali mi nadzieję,
że kiedykolwiek sie spełnią.
autor
julka_mhn
Dodano: 2008-12-17 16:11:55
Ten wiersz przeczytano 566 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Nie ma optymizmu, ale nadzieja wróci. Trzeba w to
wierzyć :)
Czytając wiersz odniosłam wrażenie jak gdyby autorka
tworząc kolejne wersy szukała, na siłę rymu. Dla mnie
wiersz nie płynie. Jest utkany, sklejony, bardziej
racjonalny niż emocjonalny. Jeśli wiecie o co mi
chodzi.
Nadzieja , nigdy jej nie wolno tracić!Chwila
smutku...ale to tylko chwila.Ładnie napisany wiersz.