Nadzieja
powstała z niczego
gorąca, radosna
- wspomnienie starego
Iskra - jak wiosna
rozpalić chciała
co z zimą poległo
- choć była w tym sama
w strachu zło bledło
w sercu gorącym
widziała stale
- krzew gorejący
na piedestale
lecz nadszedł potok
co powstał z niczego
w bezsensie słowotok
- przestroga nowego
zgasić chciał ogień
co tlił się gdzieś w sercach
na iskry siąść grobie
- jak straszny morderca
--------------------------
skonała Iskierka,
choć matką jej wiara
potoku dosięgła
- lecz była za mała...
autor
(AS)
Dodano: 2011-01-10 08:08:13
Ten wiersz przeczytano 639 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Nadzieja umiera ostatnia.Iskrą płonie ale nawet
oceanów sztormy nie mogą ugasić jej :)
Iskierka nadziei tak mała, że zginąć musiała, gdy
słaba wiara :)
wszyscy mamy nadzieję ...Pięknie pozdrawiam
Nadzieja powstała w sercach ludzi, którzy we własnym
życiu doświadczyli jak niezwykłą siłą jest nadzieja
.•Nadzieja uczy czekać.
jest tutaj dowód,że proste rymy pięknie śpiewają
Bardzo ładny:)
Bardzo mnie urzekł Twój wiersz.
Gratuluję.
Nadzieja bardzo precyzyjnie zapisana w twoich
wersach...i zakończenie....zaskakuje...
wiersz ładny ...ostatnia strofa ...jest ładnyn końcem
zakończenia czegoś i jest nadzieja ...pozdrawiam
Niekiedy tak bywa, że nic się nie klei -
wtedy Miłość pociechę daje Wierze; będziesz przy
Nadziei!