Nadzieja

w mych oczach ból i strach,
cierpienie dało już o sobie znać,
wspomnienia z przeszłości jak nóż,
rozdrapują na nowo gojące się rany.
czuje jak dusza ma krwawiąc woła o pomoc,
łzy delikatnie głaszcząc wrażliwe policzki upadają i znikają gdzieś na zimnej podłodze.
siedzę sama, zamknięta w ciemnym pokoju.
jedynie, co księżyc zaglądając czasem przez okno rozświetla ledwo widoczne dekoracje czterech ścian,
z żalem w sercu przyglądam im się uważnie, myśląc ze jednak na świecie jest ktoś cierpiący bardziej ode mnie, a wtedy z lekkim uśmiechem na twarzy spoglądając wysoko w niebo mam nadzieje na lepsze jutro.

autor

kasicamail

Dodano: 2005-04-07 22:07:26

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 14

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie