Nadzieja

Wśród tego świata złudzeń
pełnego zła i okrucieństw
podnoszę głowę wysoko
pytam Boga po co?
Krzyczę i skamlę
lecz to nic nie daje
Rzucam obelgami
że żyję między kłamstwami
ale On czeka
nigdy na mnie nie narzekał
Stoi i patrzy
wypatruje mojej twarzy
aż podejdę aż przeproszę
gdy o miłość Go poproszę
Czeka pod moimi drzwiami
W nadziei puka dłoniami
Łzy Jego lecą obficie
Nie odejdzie nawet o świcie

autor

pielgrzym1987

Dodano: 2006-03-13 18:42:54

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie