nadzieja

wiersz ten powstał ponad 20 lat temu gdy nadzieja w mym życiu była silniejsza niż cokolwiek....

W białym mleku zatopiony
cały świat,
białym złotem otulony
czarny kwiat

Łączy się z ziemią niebo
tuż za oknem,
przygarbione stare drzewo
śniegiem moknie

Siedzę sam, nos na szybie,
jak małe dziecko,
śnieg zasypie mnie niechybnie
już szepcze coś zdradziecko

Gdy utonę w białym puchu
cóż się stanie?
dalej siedział będę z tą muzyką w uchu,
nadziei orkanem..

1986

autor

Stachu

Dodano: 2007-02-06 08:29:30

Ten wiersz przeczytano 622 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie