Nadzieja
Smutno mi, Boże.
Choć niedaleko. Rczej nie zdążę.
Przespałam życie.
Smutno mi, Boże.
Gdzieś zabłądziłam, zepsułam wszystko, nic
nie pamiętam.
Smutno mi, Boże.
Podaj mi rękę, to mi pomoże.
Nie wiem gdzie skręcić.
Smutno mi, Boże.
Wiem, że tu jesteś. Rozpalisz zorze.
Nigdzie nie dojdę...
Bez Ciebie,
Boże.
autor
Kropka555
Dodano: 2014-10-26 16:09:30
Ten wiersz przeczytano 855 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Z Bogiem nie może być smutno.Pozdrawiam:)
Jn.17:3.
Każdy modli się jak umie swoimi prostymi słowami Bóg
wysłucha i on jeden rozumie co każdy ma mu do
powiedzenia w modlitwie nie ma ocen .
Być może wiersz jest prosty, ale czuje się, ze
napisany w momencie smutku, szukania drogi a nie na
jakiś wydumany temat. Uczucia targające duszą,
zagubienie często powodują uzewnętrznienie własnie w
pisaniu. I tak tez tu sie odczuwa. Pozdrawiam Autorkę.
Rymy są, ale jakoś nie współpracują ze sobą.
Przynajmniej dla mnie. Poza tym utwór prosty, a i
tematycznie bardzo nudny. Ile tutaj było modlitw tego
typu, to już nie pamiętam. W skali od 1-6, to ten
utwór klasyfikuje się na 3.
Bez Niego nie da sie zyc:)
U Niego nie jest za późno, póki żyjemy na tej Ziemi:)
Pozdrawiam!
bez Boga ani od proga Dobra refleksja Pozdrawiam
serdecznie:)