NADZIEJA
W biegu gubię twarze, są grzechami
świata,
Rozbestwione leżą na każdym kobiercu.
Zbieram dla nich kwiaty, by z sensem
posplatać,
To co z łez przyczyny leży w głębi
serca.
I nie wina tego co gdzieś tkwi na górze,
W oberwanych chmurach krwawym krzyczy
deszczem.
Może przyjdzie moment że bardziej
zasłużę,
Na to co nie dane mi było dziś jeszcze.
autor
BEA
Dodano: 2007-12-20 07:37:48
Ten wiersz przeczytano 840 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
...i nadejdzie...lepsze jutro.....ciekawy wiersz.
no no ...jestem pod wrażeniem ...diabełku .. :)...
Ciekawy wiersz i niezle napisany.
Motana odczuciami gubisz się w myślach, nic nie wiesz.
Posłuchaj ciszy, ona Ci powie gdzie jesteś i co tylko
zechcesz. W spokoju duszy zrozumiesz istnienie. W
spokoju serca usłyszysz nadzieję.
każdy ją ma nawet jak czasem traci, siedzi pod skórą i
przypomina o sobie..
Nadzieja jest czasami tym o nam jeszcze pozostaje,
trzeba ją mieć i wierzyć ,że będzie lepiej.....