Nadzieja

Odszedłeś tak nagle przecie
nic nie mówiąc nikomu...
Zostawiłeś mnie samą i dzieci
i nie wróciłeś do domu...

Jestem sama już bez Ciebie
chociaż wokół ludzi wiele.
Gdzie Ty jesteś teraz? W niebie?
Gdzie Ty jesteś , mój Aniele ?

Moje serce - krwawa rana
tonie w smutku i rozpaczy.
Od wieczora aż do rana,
krwawym śladem ścieżkę znaczy.

Jestem taka roztrzęsiona
jak na wietrze mały liść.
Jestem taka zagubiona
nie wiem w którą stronę iść.

Puste dni i puste noce
jak tak można dłużej żyć?
Ja z rozpaczy aż dygoczę
czy tak musi Boże być?

Czy lekarstwo jest na świecie
by ukoić taki ból?
Może Wy mi odpowiecie
czym ukoić smutek mój.

Może tylko Bóg na niebie
da spokojne , dobre dni.
On przytuli mnie do siebie
i zapomnę co to łzy.

autor

Maria55

Napisany: 2016-11-24 Dodano: 2016-11-24 17:52:21

Ten wiersz przeczytano 882 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie