Nadzieja
(pamięci Emila Barchańskiego – najmłodszego z ofiar stanu wojennego)
nikła nadzieja,
że nie wszystko
jeszcze stracone
jest życie... – i śmierć
płyniesz Wisłą
ze wzdętym brzuchem,
w barchanowej goliźnie...
nie chcę patrzeć Twoimi oczyma
widzę:
(- z- wierzę!) – Boga nie ma...
- jeszcze nie wszystko do końca stracone
- jeszcze – życie... (– sam strach... – że
to koniec)
stan wojenny 1982(3?)
autor
Wiktor Bulski
Dodano: 2017-05-06 10:29:44
Ten wiersz przeczytano 1124 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
Przejmująco prawdziwie...
Wymowny i poruszający wiersz,
muszę się czegoś dowiedzieć o jego
bohaterze, bo niestety ma wiedza zerowa.
Serdeczności przesyłam.
Bardzo poruszasz swoją treścią. Ciekawe ujęcie
wiersza. Życie nie raz daje się we znaki.
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję za wizytę.
ciekawy bardzo
nie wszystko jest stracone
Dramatyczny, poruszający wiersz.
Pozdrawiam.
wiersz poruszył i skłonił do odszukania wiadomości na
temat Emila :(
Pozdrawiam serdecznie
Krodyllko - oczywiście. Może jestem zbyt przygnębiona
i szukam jakiegoś promyczka by rozjaśnił ludziom te
złe chwile, przecież Boże - maj na Ziemi, a tak
wszędzie smutno.
jeszcze nie wszystko stracone
ciekawy wiersz
pozdrawiam :)
Bardzo wymowne, ciężki los dla wielu ludzi.
Wieczny odpoczynek racz mu/im dać Panie...
nigdy więcej, tylko czy wystarczy
niechcenie?
Pozdrawiam serdecznie
mocny przekaz pozdrawiam
Emil Barchańskiw w internecie powinien być... - Czy
urodzony w maju? - warto sprawdzić.
Mariat - w majówkę niestety też ludzie umierają:(
A Wiktor wspaniale pisze tak jak ty:)
Wiersz mocno uderza w moje emocje!
Pozdrawiam :)
Wiktorze - wiersz z wstrząsającym przekazem, ale teraz
- na majówkę???Chyba, że bohater w maju rodzony.