Nadzieja

NIc mi nie przychodzi do głowy

Zwinnie jakby stopy były z mchu
Do mchu przylegały bez zapachu
Z góry w dół szybko najszybciej
Spadanie podpierane

Jaskółki czarnych skrzydeł
Błysk co jest spadochronem
W mieniącym się światłem
Opieraniu się przeciwnym prądom

Zgrabnie i z szelestem
Opada milknąc na chwile
Cisza jak ta co po wysiłku worek mąki
Upada na drewniana podłogę

Milczenie stóp które odchodzą
Nie budzi sensacji ani współczucia
Mam chwile czasu
I pisze wiersz

Zbiegając z góry radośnie
Tumult energii i zwiastun radości
Oczekuje, że tak jak co dzień
Zanurzę się w chłodnym strumieniu

Tym bardziej

autor

BolesławBluszcz

Napisany: 2010-01-28 Dodano: 2010-09-28 00:05:15

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie