Nadzieja samotności

W ciągu dnia w szarym tłumie
Roztaczam barwy tęczy
Czasem sama nie rozumiem,
Że nie daję sie tym zmęczyć...

Jakby ciągle w ma osobę
Ktos pompował siły
Na tej smutnej ludzkiej drodze
Uczył wciąż byc miłym

I każdego z smutną duszą
Pocieszać cierpliwie
Dawać uśmiech, radość, pokój
By mógł zyć szczęśliwie

O narzędzie, którym jestem
Bądź błogosławione!
Bo cię dzierzy w mocnej Dłoni
Ten, co jest Obroną.

Jeśli będzie wola Twoja
Dasz i mnie tę chwilę
Że mnie znajdzie w ludzkim tłumie
Jedno serce miłe

autor

Agnieszka Lisowska

Dodano: 2007-11-27 22:26:50

Ten wiersz przeczytano 452 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie