NADZIEJA UMIERA OSTATNIA
Kiedy ból zasłania rzeczywistość
świat niczym wyjałowione pole smutku
szary bez barw
serce
gdzieś na uboczu drogi
oplecione krzyżem dnia
żyję jak wysuszony liść
nie potrzeby nikomu
podeptany wspomnieniami
obdarty z marzeń
smutny obraz gdy nadzieja umiera
ostatnia
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2012-10-13 12:06:52
Ten wiersz przeczytano 3125 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Masz rację mówiąc, że nadzieja umiera ostatnia. Kiedy
ona jest w nas to jeszcze nie wszystko stracone.
Ciekawie o niej napisałaś. Pozdrawiam:)
Interesującym byłoby obliczenie ile razy napisano już
ten banał, że nadzieja umiera ostatnia. I ile razy
będzie to jeszcze powielane przez tzw. poetów..?
Bardzo celnie , bardzo prawdziwie. Sztuką jest umieć
pogodzić się ze stratą, nie tylko nadziei na to co
ważne....
kotara smutku zakrywa naszą mętną codziennośc
tak masz rację - nadzieja umiera ostatnia
Cudowny, przesmutny i bardzo romantyczny wiersz o
nadziei, która umiera ostatnia, jak to gdzieś już ktoś
wiele razy powiedział i napisał.
Pozdrowionka!
smutny ogromnie smutny..