NADZIEJE DAJESZ PANIE

Znowu zadaje Panie pytanie.
Dlaczego w ludziach jest tyle złości?
Wzmocnij ich wiarę.
Skruszyłeś kamienie.
Zrób to z ich sercami.

Nie znają granic.
Niszczą wszystko po drodze.
Powiedz jak pokochać wroga.
Nasze życie z wysoka oglądasz.

Ból i żal oplata moją duszę.
Znowu uciec chcę.
Gdzie nikt nie znajdzie mnie.
Budzę się ze snu kolejny raz.
Nadzieję dajesz mi na lepszy świat.


Dziękuję Ci, Panie.
Za promień radości.
Dziękuję za to, że jesteś przy mnie blisko.
Ciągle słyszę Twój głos.

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2007-05-28 Dodano: 2007-05-28 00:02:08

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie