Naiwność

Przepraszam

nie widzę kiedy czas obraca bezlitośnie wskazówkami

spoglądam na satyra...szczęście jest szlakiem niewiedzy

wybaczcie, nie potrafię kierować się zasadami

dekalogiem etyki sfer nijakich z błaznów wieży

nie potrafię przytakiwać, wijąc się w kajdanach

śpiąc pod wycieraczką najjaśniejszych marnych sługusów

sam wybieram drogę, która z góry jest przegrana

konspiracja jednostki, bunt bez żadnego przymusu

ideał wybrakowanej układanki, porzucony na strychu grat

walczyć z wiatrakami, mając za oręż pawie pióro

żyję chwilą, znudziło mi się jutro

Jestem naiwny, bo chcę naprawiać świat...

dla marzycieli ;) i idealistów

autor

ConsP

Dodano: 2007-04-05 12:04:48

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie