NAJDROŻSZEJ CIOCI
Już tyle lat za sobą masz,
Życie cię nie oszczędzało,
Jednak jak róża kwitniesz wciąż,
Radości w Tobie niemało.
Którą rozlewasz wokół nas,
My dnia nie chcemy bez ciebie,
Otulasz płaszczem z uczuć swych,
I z gwiazd przędzonych na niebie.
Kobietą jesteś uroczą,
Babcią i ciocią kochaną,
Najdroższym dla nas człowiekiem,
I niezastąpioną mamą.
Więc żyj nam sto lat i trochę,
Niech łza po licach nie spłynie,
Oczy szczęściem zabłysną,
Jak w czarodziejskiej krainie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.