Najmłodsza syrena.

Dla...np. Hansa Christiana Andersena.

Nie wodorosty, lecz włosy syreny
dryfują w srebrnych plamach księżyca
złożone w ofierze, by młodszą siostrę
wrócić do życia.

(Dostała sztylet, ma zabić księcia
co myśli, że cieszy się z jego szczęścia
Nad łożem małżeńskim jej ręka zadrżała
krwi nie rozlała, za bardzo się bała)

boje się krwi i ognia się boję.
A teraz płonę
wstydem i strachem.
Skazałeś mnie na śmierć.

Zabierz.
Zabrałeś.

Nie pianę morską, lecz duszę syreny wiatr gna po morzu i rwie na strzępy.

autor

Sorsha

Dodano: 2006-08-06 18:40:13

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie