Najpierw przyjaciółką, potem...
Nienawiść mnie ogarnęła.
Bezsilna złość we mnie zapłonęła.
Tak bardzo mnie to boli.
Kto teraz smutki moje ukoi?
Najpierw przyjaciółką, potem wrogiem.
To wszystko, dlatego, że miłość stała się
nałogiem.
Miłość moja do niego zniszczyła przyjaźń
miedzy nami.
Zapomnij o mnie i o wszystkim, bo to już za
nami.
Chwila ulgi przychodzi, gdy nie ma Cię
siostro.
Postąpiłam wobec Ciebie trochę zbyt ostro.
Tęsknię Paulinko, ale ty wiedziałaś!
Ty nigdy Pawełka tak jak ja Michała nie
kochałaś!
Najpierw przyjaciółką, potem wrogiem.
To wszystko, dlatego, że miłość stała się
nałogiem.
Miłość moja do niego zniszczyła przyjaźń
miedzy nami.
Zapomnij o mnie i o wszystkim, bo to już za
nami.
Jak mogłaś tak bardzo mnie upokorzyć?!
O taka rzecz z Michałem się założyć.
Jeden pocałunek to dla Ciebie nic,
Ale dla mnie zbyt wiele, nie mogę tak żyć!
Najpierw przyjaciółką, potem wrogiem.
To wszystko, dlatego, że miłość stała się
nałogiem.
Miłość moja do niego zniszczyła przyjaźń
miedzy nami.
Zapomnij o mnie i o wszystkim, bo to już za
nami.
Chcesz nas znowu połączyć,
Bo wiesz, że bez sensu było by tak
skończyć.
Dlaczego jednak teraz Ci się o tym
przypomniało?
Czasu na pogodzenie wcale nie było mało
Najpierw przyjaciółką, potem wrogiem.
To wszystko, dlatego, że miłość stała się
nałogiem.
Miłość moja do niego zniszczyła przyjaźń
miedzy nami.
Zapomnij o mnie i o wszystkim, bo to już za
nami.
Straciłaś mnie, lecz ja zostawiłam Pawła
Tobie.
Cierpię dla Ciebie, dla Ciebie wszystko
robię.
Lecz nie mogę być po tym, co zrobiłaś Twoja
przyjaciółką.
Powtarzam to ciągle, powtarzam to Najpierw
kółko.
Najpierw przyjaciółką, potem wrogiem.
To wszystko, dlatego, że miłość stała się
nałogiem.
Miłość moja do niego zniszczyła przyjaźń
miedzy nami.
Zapomnij o mnie i o wszystkim, bo to już za
nami.
Przepraszam Paulina, ale to mnie boli.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.