Największy Wspólny Mianownik
Szczęście każdego!
W mianowniku twa istota,
jedna na wszystkich,
otwierasz realne wrota:
czasie drogi prędkości
zostaw z boku wymiary
TRZY, MAJ po czwartym
kwietnia miesiącu:
w pełni wiosny rozkwitania
kolorowe drzewo życia
na każdym liściu odsłania
krople dalszego bycia.
*Oda do Szczęścia*
I
Szczęście moje Twoje!
II
Przy jednym "jednoro",
Acz z początku we dwoje
III
A dalej we troje, czworo, ...,
nie kończę bo wciąż trwamy,
wymiary tworzymy kolejne...
IV
Wszyscy wstawiają innych w ramy,
nasz osądy są chwiejne,
ale próbujemy, zapobiegamy,
Szczęście my życiem śpiewamy!
V
Bądź przy każdym z osobna,
przecież Twoja bliskość,
nawet jeśli tylko drobna,
ucałuje nas na wieczność,
po bezkres i jeszcze dalej…
VI
Jeśli istnieje jakaś granica,
to całkowicie nie zmalej,
na zawsze dziewica,
której limes błony nie przebije,
Ty Szczęście leć z nami,
niechaj Twój głos gniazdo uwije.
VII
W każdym z nas złożyłaś jajko,
dziękujemy ci za to ziarno,
pozwól by to nie była tylko bajką,
bo człowiek istotą marną,
przebić nie każdy jest w stanie
skorupkę swojej sprawiedliwości,
dodaj siły do poczęcia ku jasności!
VIII
Dodaj otuchy melodii w kroczeniu,
a w ścieżek zbaczaniu nie odwódź,
idźmy poprzez życie ku tworzeniu,
siły do walki ze sobą zródź,
jedynie ze sobą wygrana
melodie zwycięstwa odsłania,
w prawdę ludzkość ubrana
a pod nią czarne uczucia pochłania.
IX
Krzywdę innych pokonać w sobie,
ciemność myśli nie przerodzić w czyny,
bo akcent zła tworzy fobie,
pokonajmy błędnych intencji winy;
Szczęście dodaj wiary w chorobach,
słabej energii zakażeniu,
w pytaniach zamkniętych w grobach,
dręczących zagadek olśnieniu,
pokonaniu zdradzieckiej połowy:
X
jej oddech płowy,
zła zaczerpniętego,
destrukcji naszego ego;
Szczęściu twórcza osnowo,
nie pozwól by to tylko było słowo,
czy pustki porozrzucanych chęci,
przecież potrafimy być zawzięci,
poprzez życie, do życia wiecznego:
Twojego mojego Wspólnego Naszego,
Każdy szczęściem Każdego...
...
Komentarze (7)
Nie gonię za szczęściem, bo się go ma albo nie.
Podpisuję się pod komentarzem Grażynki/wn/ Pozdrawiam
:)
Nathan matematyka też bywa uwikłana w poezje i traci
swoją „koszmarną” postać;)
Tomek ważne żeby nie rezygnować z tego berka ze
szczęściem:)
Tańcząca celowo ma taką formę, nie skrócę;)
Dziękuję wszystkim i pozdrawiam każdego:)
Warto w szczęście znaleźć,
a potem o nie dbać,we dwoje,troje,czy we czworo...
Przekaz trafny,ale można by go ubrać w krótszą mym
zdaniem formę,sorry za szczerość,to takie moje
odczucie...
Pozdrawiam i życzę by się to szczęście spełniało:)
Dobrej nocy
ciekawie napisany - wyzwolony
pozdrawiam
za szczęściem zawsze
każdy z nas goni
lecz mało kto je
gdzieś tam dogoni:)))
pozdrowionka...
Limes? Odżyły moje matematyczne koszmary;)
Pozdrawiam:)
pozdrawiam:)