Najwierniejsza

Śliczny i bardzo realny, w samotności powstają Księgi
życia- tak jest w moim przypadku. Z serca pozdrawiam i
dziękuję, bardzo jesteś mi bliska ze swymi wierszami
:))))

podoba mi się podejście do tematu.

wolałabym, żeby Ona odeszła-choć na jakiś
czas...podoba mi się.pozdrawiam

tak jak cisze trzebi nauczyć się słuchać ...tak i z
samorzutnością żyć każdego dnia...może to trudne ale
z nią łatwiej...pozdrawiam.

Zgadzam się z jej wiernością, ale nigdy nie pokocham.

Acha..to ja już wiem..od pani elki interpunkcji będę
uczył się:))..M.

Dobrze by było zamienić tą samotność może na bardziej
coś ważniejszego, może na miłość?Podoba mi się treść.
Pozdrawiam+

oswojenie z samotnością, brzmi znajomo

nie pokochaj samotności, bo jak taka się rozgości,to
faktycznie i zostanie,tobie ale silne ramie.....jest
potrzebne.
pozdrawiam ładny wiersz

Jeśli na siłę Ciebie się trzyma to nic innego tylko
traktuj ją jak dobro konieczne, przecież jeść nie
woła. Pozdrówka.

Z samotnością bieda, utopić ni zabić jej się nie da.
Aby pozbyć się samotności potrzeba jedynego lekarstwa
- miłości.

tak ta zostaje z nami, gdy wszyscy od nas odejdę ,
odwrócą się ta zostanie jak najwierniejszy
pies...ładny wiersz, przepełniony
smutkiem...pozdrawiam

to chyba o mnie jw. Rysiek miałracje samotność moja
wierna towarzyszka pozdrawiam i dzięki za
przypomnienie

Samotnosc jest wierna towarzyszka nawet gdzy zawiedzie
wszystko :) Pozdrawiam!

Samotność we dwoje-to bardziej wyrafinowana postać...