Nałóg
Wspomnienia bolą
lecz
nigdy tak bardzo
jak obojętność wpisana w Twe oczy
uczucie pali
lecz
nigdy tak mocno
jak łzy które płyną gdy noc mnie otoczy
we śnie Cię widzę
choć
nierealnym
to chęć spełnienia przenika mnie całą
gdy świtem wstaję
i
Ciebie nie ma
By ból opisać słów ciągle za mało
Tęsknota w sercu
wyryła tunel
i
sączy krew moją po małej kropelce
Oglądam zdjęcie
lecz
złudzeń już nie mam
I znów muszę smutek utopić w butelce...
Komentarze (3)
Podoba mi się forma wiersza. Rymy zwielokrotniają
tęsknotę. Tytuł sugeruje, że "taka" miłość to nałóg. Z
tym porównaniem się nie zgodzę. Miłość jest
bezinteresowna i nieskończona. A że czasem nie daje
żyć..
Niektórzy smutek zatapiają w butelce tak jak w Twoim
wierszu.
Wiersz jest więc bardzo bardzo wymowny,
ładne przy tym pióro,
wiersz interesujący dla mnie b, ładnie napisany.
Hmm .. czy "butelka" to jedyne wyjście?