....namacalnie.
Samotność jak pustynia,
zajmuje wciąż nowe rejony,
tak niezauważalnie,
a stajesz się jak- ogrodzony.
Za daleko się robi, by iść,
a oaza jest bezpieczna.
Do mnie, nikt nie chce przyjść
bo niewiara, jest skuteczna.
Wiary w ludzi coraz mniej,
wciąż przyjaźnie wirtualne.
Czasem brakuje właśnie tej,
by życie czuć tak....namacalnie.
H.E.Ch. 8-10.08.2014r. g.20.40
autor
Erwin-1957
Dodano: 2014-08-10 20:59:30
Ten wiersz przeczytano 763 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Piękny wiersz. Wyborne metafory.
-pozdrawiam
samotność - pustynia serca...a może pora
uwierzyć??:)pozdrawiam:)
Czuć namacalnie, widocznie jeszcze nie spotkałeś.
Dobranoc
Właśnie tak jest, izolacja nie powiem że na życzenie,
ale coś w tym jest.
sama prawda, dobry tekst.W trzeciej zwrotce,drugi wers
wyrzuciłabym "tylko", burzy rytmikę, ale to nie moje..
Samotnym mozna byc takze w tlumie ludzi, wirtualne
znajomosci to nie to samo co spotkanie twarza w twarz,
ale z autopsji wiem ze z tym trudno, kiedy wszyscy tak
zaganiani i egoistyczni...
Rozejrzyj się w realu, nie wierzę, żebyś nie spotkał
na swojej drodze kogoś ważnego dla siebie. Siedząc w
internecie, nim się spostrzeżesz a zostaniesz sam.
Pozdrawiam z nutką optymizmu.
Tomek Tyszka ma rację. Internet jest zagrożeniem. Nie
daj Boże nikomu, by został nabity w butelkę przez nie
sprawdzone osoby. Takie wypadki są bardzo częste.
Ostrożności nigdy za wiele.
Pozdrawiam
Jurek
w tej przyjaźni wirtualnej
to odnaleźć też się można
byle nie iść zbyt na całość
a dozować ją z ostrożna...
pozdrawiam pięknie:)))
Samotność to taka straszna trwoga ale poszukaj
słoneczka a w nim iskierki nadziei
pozdrawiam:)