Namiastka.
Przytul mnie.
Otul mnie swym ciałem,
kreśląc dłońmi obrazy miłości.
Zostaw kilka pocałunków
na rozgrzanych ustach,
rozpalając zmysły dotykiem.
Ochroń swoją dłonią nagą pierś,
lękającą się blasku słońca,
zabierającego piękny sen.
Ofiarującego co noc Ciebie.
Twój dotyk, Twoje pocałunki, Twój szept.
Nie potrafię zadowolić się namiastką
Ciebie.
autor
Camila1985
Dodano: 2007-06-22 10:58:58
Ten wiersz przeczytano 699 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.