Namiętność

/Z szuflady/

Rankiem oddechy lasem zapachniały
bukietem czeremchy przeszytej buczyną
szelestem liści trącanych stopami
trop w odgłosach lasu znaczy nasza miłość

Spojrzenia przymruża chwila uniesienia
balsamem odbicia pokrywa źrenice
nieopodal huba z jesionem zrośnięta
z zazdrością docieka - co tam w dole skrzy się

A tam wśród paproci, tuż przy jarzębinie
ja z tobą w zapasach zaplatamy palce
serce niecierpliwie koszulą potrząsa
różowiąc poliki czekaniem wyblakłe

Usta rozchylone ku wzgórzom prowadzisz
nadal niezdobytym kananeńskim twierdzom
w arteriach namiętność pośpiesznie pulsuje
w falach przyjemności twoje nogi miękną

Opadasz płatkami kwitnącej jabłoni
cały tonę w kwiatach zrosiałych rozkoszą
mocno ściskam biodra, oplatam pośladki
prostując kolana do góry unoszę

Wzbijasz się nad jodły w chmurach zagubione
jękami rozkrawasz posmutniałe niebo
Słońcem opromieniasz skroplone uczucia
w spełnionym uśmiechu troski świata bledną

Choć wszystko się kończy - my nadal fruwamy
taniec nieprzerwany w zapachu igliwia
mechate wspomnienia, zielone dywany
moją duszę nadal mocno w garści trzymasz

autor

mroźny

Dodano: 2009-05-06 11:18:40

Ten wiersz przeczytano 792 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie