Napiętnowanie

Mały geścik w wyższym tonie
zburzył próbny domek z kart
sugestywnie przekuł w ogień
wczesny ból przed linią start

pośpiesznie łupina poszła w kąt
błędy nie uczą poprawy w czynach
rozkład pomysłów niczym w trąd
supeł odruchów w umysłu linach

serce zawsze pamięta poza wolą ego
tętno zapłakane urodziło w oczach pytania
starania przeciw emocjom zbiegom
zamieszanie wciąż logice wnioski zasłania

tak niby anatomiczny a zrobotyzowany
ślepo szukam codzień błędnych działań
fizjologicznie różny a wszyscy tacy sami
zmory w początkach cudzych wymagań

zsumowany z błędów plus przed nimi obaw
ciągle doświadczam umykania mi sprawy sedna
głupi wydając osądy w ludziach snobach
widzę dziesięć kłamstw a prawda wewnątrz jedna

autor

misiek1412

Napisany: 2017-04-11 Dodano: 2017-04-11 09:20:47

Ten wiersz przeczytano 344 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie