Naprzeciwko okna

przeszłości

Tam naprzeciwko okna
mojego
stoisz

Nie muszę otwierać oczu
aby widzieć
Nie muszę oddychać
aby czuć
Nie muszę stać nawet
bo unoszę się nad ziemią
bosymi stópkami
na dywanie z zielonej trawy
Krzyczeć
też nie muszę
bo słyszysz
bicie serca
A jednak wszystko to robię


Tam naprzeciwko okna
mojego
dziura

Muszę otworzyć oczy
aby widzieć
Muszę zapłakać
aby czuć
Muszę jej dotknąć nawet
i kopać dół w tej mokrej ziemi
otwartymi zmęczonymi rękami
w nadziei
Krzyczeć
też muszę
do siebie ciebie Boga
z rozpaczy bicia
Aż do zakopania dziury

autor

Avriesal

Napisany: 2007-02-03 Dodano: 2009-05-31 10:16:35

Ten wiersz przeczytano 729 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie