Nareście

Wszystko działa na mą niekorzyść.
A może i korzyść,
Sam muszę ten orzech rozgryść,
Pomoże mi ktoś czy nie,
Sam wkońcu musze pokonać walczący ze mną los,
Często zabawne sytuacje,
Śmiejąc sie mam chyba racje,
Odwiedzam kolejną mego życia stacje,
Przesiadka,
Ciągle zamknięty jak ptak, którego więzi klatka,
Czując wolność w powietrzu,
Nie chce, by me marzenia uleciały w powietrze,
Więc wszystko co złe odemnie bierzcie,
Bo chce żyć szczęśliwie nareście.

autor

Okularnik

Napisany: 2004-12-07 Dodano: 2004-12-07 17:59:03

Ten wiersz przeczytano 664 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie