Narodzimy się lepsi

Błądziłem krużgankami po twoim poetyckim pałacyku, znalazłem wiele pięknych antyków. Nie tylko, są i kwitnące kwiaty, te z polnych łąk. i te darowane w swaty.
Nie wiem, czy moje słowa sprawia tobie przyjemność i róż na policzkach, ale wiec, ze chciałbym u ciebie trochę pomieszkać.

Jest u ciebie ciepło i półcienie dla ochłody, jest przyjaźń, miłość, jest dłoń wyciągnięta do zgody.
Jest wiele bibelotów, które chciałbym wychodząc od ciebie zabrać z sobą ,do swego domu czy to wypada ,mnie tak -przecież ty tego nie powiesz nikomu.

Uciekam z twoje królestwa - wybrałem fragment twojego wiersza- dopisałem jak kura pazurem swoje niby to myśli, przeczytasz, pocierpisz, omam się przyśni
Gdy będzie tobie smutno i czkawo- , bo to się czasem zdarza, podejdź do mojego ołtarza .
Stanę osobiście przed tobą ubrany w Albie, położę swe dłonie, uciekaj od tego gościa, on do każdej miłością płonie.

Uciekaj za winkiel, za naroże nawet te w lesie, bo jego miłość po całym kontynencie go niesie .
Gdy zostaniesz wpadłaś jak śliwka w coś tam mokrego,
nie wydobędziesz się z od niego i złego

Bo obydwoje wiemy, ze połączy nas niewidzialna pajęczyna, to piękna poezja, od niej się przyjaźń miedzy ludźmi zaczyna .
Skoro się zaczęła to idźmy razem dróżka nad wąskim gzymsem, spadniemy - w co wątpię -narodzimy się lepsi

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
"http://boleslawzajawwierszach.blog.pl

autor

slonzok

Napisany: 2015-09-14 Dodano: 2015-09-14 06:29:19

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie