Narodziny ŁABĘDZIA

Podniosły wiersz, ale tkany jak mgłą lekka
koronka......... Zastanowić się warto........

Łabędź nigdy nie był tak szczęśliwy...
Dopóki wierszem go nie namalowałaś...
Teraz będzie szukał literek tkliwych...
Którymi go poranną rosą całowałaś

Twój wiersz ma cudownie baśniowy klimat. Dziękuję Ci
za to, co zobaczyłam:)

piękne metafory.Wiersz, w którym możemy odnaleźć
siebie...

Zauważyłam w Twoim wierszu tęsknotę za czymś pięknym
jak łabądź. Piękny nastrój wiersza wprowadza człowieka
w zadumę.

Przyznam, że jestem zachwycona metaforami, jest ich tu
całe mnóstwo i niezwykle rozbudowane, metafora z
łabędziem jest ciekawa - ale czy dobrze zrozumiałam
chodzi tu o budzącą się osobowość podmiotu lirycznego
i jej przemianę...

Piękny wiersz, pełen ciepła, czułości i romantyzmu.
Nastrój budowany spokojnie, delkatnie, wodzi
czytelnika, tam gdzie podmiot liryczny przeżywa swe
uczucia, cudo

Przebudzona tęcza jeszcze nieśmiała,ale pełna nadziei
wspina się na wzgórza.. tam będzie widoczna i poczeka
,aż będzie na tyle silna, by przemienić się w
łabędzia... urzekający poezją wiersz

Piekny temat wiersza i jeszcze piekniejsza jego
realizacja. Gratuluje

piękny romantyczny wiersz . nastrój jaki stworzyłeś to
wielka sztuka brawo

Przepięknie :)
Widzę, jak w słońca promieniach
rozkładasz skrzydła łabędzie,
lśnią na nich kropelki rosy
rozpalą się tęczą wszędzie

Przyjemną nostalgia powiało z małego arcydzieła
Twego.Tak pieknie ułożone strofy, z takim pietyzmem i
artyzmem.Czytałem uniesiony ponad ziemię.Brawo!