o nas

patrzysz na mnie tak
jak na rozkwitający mak

ujmujesz radości
sprowadzasz do nicości
wymuszasz błaganie litości
chcesz czułości
zapominasz o miłości
żyjesz w ogniu namiętności

pożądasz ciała
żądasz oddania
pełnego zaangażowania
krzywdy zapomnienia
ostatecznego spełnienia
w sobie spalenia

ból słów rozrywa mnie
nie umiem uwolnić się
spętana kajdanami przywiązania
do odejścia nieprzygotowana....

autor

simple

Napisany: 2006-06-10 Dodano: 2006-07-10 14:19:31

Ten wiersz przeczytano 558 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie