Nasiono

Ja chcę tylko podziwiać Ciebie
Nie jak większość uśmiercać
Zielone płuca zginą bez wody
Rzeki zaleją chemiczne smrody
A w niej za pieniędzmi zaślepieni popłyną w przody


O jak dobrze nienawidzić siebie
A kochać Ciebie
Pragnąc poznawać Cię w sekrecie
O wielki niezwykły świecie


Między splotami poplątanych czarnych myśli
Między bezsilnością własnej chęci
Kolorowe ziarno wrodzonej dobroci
Urodzi w bólach okaleczonej możliwości
Jeden rozgęstniający mroki kwiat


O jak dobrze nienawidzić siebie
A kochać Ciebie
Pragnąć poznawać Cię w sekrecie
O wielki niezwykły świecie


Nie każdy jednak potrafi
Powstrzymać się od antysympatii
Kwiat niszczeje umiera
Rana w jego myślach się rozwiera
Zwija się z bólu i ciało rozdziera.


O jak dobrze nienawidzić siebie
A kochać Ciebie
Pragnąć poznawać Cię w sekrecie
O wielki niezwykły świecie


Gdy lepkie czarne ręce zakryją zwłoki dobra
W duszy rządzi mrok samokochania
Chciwość, rasizm i materialna mania
Prowadzą do ślepego wyniszczania
Wyobraźni, życia i światowego egzystowania


O jak dobrze nienawidzić siebie
A kochać Ciebie
Pragnąć poznawać Cię w sekrecie
O wielki niezwykły świecie


Lecz póki czas można ratować kwiat
By on pomógł ocalić swiat
By zakazał krwawych, bezmyślnych rad
By pomógł się uwolnić od groźnych wad
By oświetlał droge nam


O jak dobrze nienawidzić siebie
A kochać Ciebie
Pragnąć poznawać Cię w sekrecie
O wielki niezwykły świecie...

Dla wszystkich którzy nie dostrzegają w życiu nic poza czubkiem swojego nosa. Nie widzą tego co dzieje się dookoła. I świadomie niszczą wszystkie cechy dobra, które w nich są...

autor

Plateau

Napisany: 2005-08-28 Dodano: 2006-01-03 17:57:53

Ten wiersz przeczytano 690 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie