Nasz Czas

Czas nieubłagalnie mija... (...)

Pamiętam...
Kiedyś walczyłem...
O szczęście...
Dla siebie...
Dla bliskich...
Dla wszystkich znajomych...
Teraz tracę nadzieje...
Wiem, że to nie ma sensu...
Świat nie zna litości...
Czas nieubłaganie mija...
Wskazówki przemieszczają się...
A razem z nimi...
Każda chwila...
Naszego życia...
Każdy dzień...
Wydaje się krótszy...
A to dlatego, że...
Ziemia umiera...
A razem z nią...
My wszyscy...
Udamy się na spoczynek...
Pochłonie Nas pustka...
Zapanuje w Nas chaos...
Nie będzie szczęśliwych dni...
Każda godzina...
Wypełniona monotonią...
Każda minuta...
Pogrążona w rozpaczy...
Każda sekunda...
Nasycona bólem...
Nie będzie osób bliskich...
Nie będzie osób dalekich...
Nie będzie nikogo...
Każdy stanie się samotnikiem...
Pozapomina wszystkie chwile...
I te lepsze...
I te złe...
Nikt nie zapali na jego grobie znicza...
Ponieważ...
Ludzie nie będą istnieli...
Czas...
Pochłonie...
Wszystko...
Wszystkich...
A świat...
Zniknie gdzieś w przestrzeni...
I tak jak nasze ciało...
Zgnije...
Zamieni się w proch...
Lecz pozostanie jego dusza...
Wieczna...
Nieśmiertelna...
Nasycona chaosem...
Wypełniona strachem...
I tak jak my...
Osamotniona w przestrzeni...

(...) I zabiera nas ze sobą...

autor

SPiDi

Napisany: 2004-10-18 Dodano: 2004-10-18 22:52:47

Ten wiersz przeczytano 708 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie