Nasz czas jest tylko dziś
https://youtu.be/IpT-FW_G8-A
na dłonie spadają wspomnienia
kaleczą
zamrożone ziarenka piasku
nutą spojrzenia czytamy
siebie
jak cudowną gumką ścierasz złe
myśli i niepokoje
i znów wschodzi Słońce
rozjaśnia przyczajony mrok
a skrzydła gotowe rozpiętością
mierzyć światy wzbijają się
ponad horyzont
tnąc białe powietrze
i przestrzeń
lotem po wolność
wyrzucamy codzienność -
w krater płomienia
wiatr porywa iskry i niesie
ku zatraceniu - my
wieczna bajka naszej miłości
nie utrzymuje kształtu
pierwotnej fali
nie stajemy się sobie obcy -
jak na ulicy bez świateł
bez ciebie -
nie umiałabym być - ja to wiem
autor
promienSlonca
Dodano: 2017-04-24 08:21:15
Ten wiersz przeczytano 7199 razy
Oddanych głosów: 91
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (200)
Przemawia przez Ciebie wielka miłość, to takie
budujące w moim zagubionym świecie. + Pozdrawiam.
no jak pięknie Promyczku :) zatrzymam się tu na
dłużej:)
Twoja miłość to pewny fundament życia.
oby to slonce nigdy nie zachodzilo a skrzydla milosci
zawsze rozpostarte:)
piekny wiersz:)
pozdrawiam cieplo:*)
Bez wątpienia miłość uskrzydla. Miłego dnia:)