Nasz ogród!
Tak często jak tylko możliwe uciekamy z miasta- tam gdzie króluje natura!
Tylko ranek gdy nastanie,
Pakujemy co potrzeba.
Ciała nasze odświeżamy,
I już z domu,nas wywiewa!
To potrzebna nam odskocznia,
Od tej zwykłej codzienności!
Tu z naturą poobcować,
Gdzie nam radość w sercu gości!
Tu jest,,Eko” – tu
jest,,Bio”,
Tu zjesz zdrowo i ze smakiem!
Bez chemicznej doprawianki,
Spełnisz swoje też zachcianki!
Twoje płuca – całe ciało,
Pooddycha sobie rajem!
Dotleniony – pełen mocy,
Jesteś w domu o północy!
Henio.
Komentarze (11)
Ja mam swój ogród i nie muszę uciekać za miasto... ale
chętnie bym uciekła od obowiązków tak na kilka dni ;o)
Piękny wiersz o urokach odpoczynku poza miastem. Aż
zapachniało czystym powierzem i skoszoną trawą! Bardzo
mi się spodobał Twój wiersz i ja jestem na TAK!!! :o)
Zazdroszczę tego raju , bo ja nie mam takiej szansy.
Narobiłeś ochoty innym tym wycieczkowym wierszem.
Fajna sprawa i dobry wiersz.
podzielam radość autora - właśnie wróciłam z
działeczki i dokładnie wiem o czym tu autor pisze.
wiem i czuję. wesoły pochwalny wiersz.
Wiersz zabawny, naprawdy fajny ten ogród, chętnie bym
w takim był zamieszkała;)
cieply i radosny wiersz....odpoczynek na lonie natury
czyni cuda wiec korzystajmy poki pogoda....
Fajnie Wam tam! Macie dzialeczki z witaminkami! I jest
gdzie uciekac od szarych murow. Wiersz oddaje
atmosfere pakowania i w droge!
jeszcze tylko 3 tygodnie,Jasiu w kawale by dodał
jeszcze tylko dostane lanie za świadectwo,i wszyscy
uciekniemy przed codziennością na łono matki natury!
Piękny radosny wiersz.Nie ma jak obcowanie z
naturą.Ale czy nie powinno sie wcześniej
wrócić.Chodzenie spać po północy nie sprzyja przecież
zdrowiu!:)
Dotleniony pełen mocy - tak po przebywaniu w swoim
ogródku czy na łonie natury jestes dotleniony i
wypoczęty.
Piszesz sercem te swoje wiersze i jak widćc bardzo
kochasz naturę "swoją działkę/
Pozazdrościć.
Przyrody nic nie zastapi, wszak sami jesteśmy jej
cząstką. Korzystajmy więc, tak jak radzi Henio, z
każdej sposobności, by naładowac nasze akumulatory na
łonie przyrody. Śliczny, lekki , wiersz.
Prawda uciekamy na łono przyrody tylko po odjesciu
nie każdy pamieta o zabraniu swoich śmieci i te "Eko"
już znikome a szkoda bo raj nie bedzie trwał wiecznie
.