Nasz Tatuś...
"Śpieszmy się kochać ludzi-tak szybko odchodzą..."=(nigdy nie jest za późno...nigdy!
Nie docenialiśmy Go- Skarbu
najwiekszego...
Nie zdawaliśmy sobie sprawy z Jego
wielkości...
Nie dostrzegaliśmy w Jego oczach ogromu
miłości, troski
a jednoczesnie bólu i cierpienia...
Ale On był pokorny-nie poddawał sie...
Krzyczał "Nie lękajcie się" w
najtrudniejszych chwilach naszego życia
Zło dobrem zwyciezając...
Zarzucał sieci, by łowić nasze serca...
Teraz dopiero doceniamy...
Teraz dopiero całkowicie zdajemy sobie
sprawe...
Teraz dostrzegamy...
...gdy pustka wypełniła nasze serca...
Marny ten mój wiersz... kiepska ze mnie poetka, ale starałam się napisać to, co czuje w sercu [*] =(
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.