Nasza Miłość

Prawda istnieje. Wymyśla się kłamstwo. Georges Braque

Nasza Miłość

Wiatr pędził, pchał naprzód,
smagał, przygniatał.
Biegnę.. łzy szczęścia łączą się z deszczem.
Na serca Twojego rozkaz i ponaglenie.

Ona o świcie nagle narodzona,
błaga błyskawicy zygzakiem.
Dumna. Skinęła palcem na Nas.
Obłok świetlisty, gorący.

Duchy łączy i przenika.
Burzą niespokojną zmysłów.
Tchnieniem, co gładzi rozkosz.
Wszystkie myśli zwykłe.

Zabierz,przytul, nie oddawaj nikomu.
Żywioły duszy wypuść, niech uniosą jaźnie.
Zapragnij ,by uskrzydlić życie powszednie.
We śnie falującym i na jawie.

Patrz Miły...
Roziskrzone niebo,
gwiazdy spadają jedna po drugiej
Prawdą żyjemy.Lęk przed śmiercią zanikł.

Pustkę, Miłość objęła w posiadanie.
Nie jesteśmy sami,
i razem wciąż umieramy.

03.06.2008 r. HALUSIA

autor

HALUSIA

Dodano: 2008-06-03 13:53:36

Ten wiersz przeczytano 522 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie