Nasze , jakże piękne uczucie
Co dnia o świcie , jeszcze w ciepłej
pościeli
kłaniam się pięknym światom
i tym co piękno wielbią
i tym co w obojętnym niebie
Pragnę być w przyjaźni z tymi ,co pięknym
żyją
i kłaniają się kwiatom
To bywać na pięknych spektaklach
kochać świat, ale nigdy moja miła bez
Ciebie.
Wiem, ze razem pójdziemy
za sobą zostawimy wspomnienia
W tym świecie gdzie o miłość trudno
–
nasze dłonie ciepło połączy
Wolno każdego dnia pójdziemy w sady kwiatów
zapachów ukojenia
Cieszyć się będziemy , pięknym życiem
które dla nas nigdy się nie skończy
Prowadzimy siebie w tym pięknie
żyć będziemy w radości
bez pośpiechu
wolno, pomału
Wypowiadamy sobie wzajem miłość
gdzie słowa na wargach drżących
Używamy zbawiennych słów, gestów
balsamów ratujących ciało
Pragniemy jedynie iść przez życie
dla dwojga serc miłujących
Spowiadam się z naszego pięknego uczucia
pełnego czułości
Przed sobą, przed Tobą
nie ukrywając chłopięcej radości
Spowiadam się gorliwie
bo miłość choć najgłębiej jest ukryta
Każdy widząc nas w objęciu
z naszych z oczu ją wyczyta
To trudno ukryć , chociaż tego bardzo nie
chcemy
Nasze uczucie – to blask odległego w
polu ogniska
To światełko w oknie , złotego płomienia
świecy
To pisany rękopis rylcem na srebrnej
tablicy
Kłaniamy się światom
idziemy tam gdzie z daleka słychać
śmiech
Idziemy z miłością do ludzi
by razem cieszyć się przez radosne łzy
Zabieramy światu z krzaków gałązki i
kwiaty
do naszego domu
Pięknego uczucia
cudownej miłości nie oddamy NIKOMU
Bo nasz dom będzie jak zorza polarna
które daje nam przyroda
Będzie światło w sercach pulsujące w
tęsknotach
barwne w natężenia
Ozdobimy go barwami zorzy polarnej
ze światłem firanek, koron i draperii
Drzwi i okna będą zawsze otwarte
dla poezji, muzyki , dla zapraszanych
gości.
http://www.slonzok.mojezdjecia.net/blog
Komentarze (6)
Cenne
"kochać świat, ale nigdy moja miła bez Ciebie." -
brzmi bardzo optymistycznie a ta zorza polarna wręcz
mnie urzekła. Brawo, brawo! Pozdrawiam niezwykle
serdecznie.
To największe szczęście mieć taki skarb w sobie i koło
siebie...
Tytul mowi sam za siebie."Nasze,jakze piekne
uczucie".Autorze najmilszy w Twoim przepieknym wierszu
jak zwylke kwiaty cieplo,cieplo,cieplo,milosc i
ogromna radosc.Spelnienia marzen.Pozdrawiam goraco.
leżąc w swej porannej pościeli...na swej pięknej
wsi..z szeroko otwartym oknem dla gości ...usłyszałam
pieśń miłości ...to łabędzi krzyk...czyżby już
wiosna?...piękny i taki ciepły ...pozdrawiam autora
bardzo obrazowo przenosisz w jakby równoległy świat.
Fantastycznie.