Nasze Nuty

Nasze nuty zanikły jak tamte idee
Przed świtem muzyka zdawała się być słodsza
Od widma ciętych dźwięków, co teraz marnieje.
W mroku moja kochanko, byłaś więcej droższa.

Delikatne wibracje zabiłeś mdłym blaskiem.
Obnażając ich nagość przez jaką widnieje
Diament o zniszczonym szlifie. Rozbity z trzaskiem.
Nasze nuty zanikły jak tamte idee

Przeklinam twą nazwę – tyranie wszechobecny,
Morderco zamierzchły, kacie dnia nam nowego!
Byś zapomniany przeszedł, cicho bezszelestny
Podły bękarcie świata wynaturzonego!

Włosy wpadają mu w oczy
Supeł na języku plotą,
Za nim przeszłość przed nim kroczy
On zwykł czucia być sierotą.

Nie poznam w nim przyjaciela
Choć się staram skaz nie widzieć,
Która mu wnętrze wyciera.
Białą flagę prędzej wywieś!
Mi odebrać kawalera, tytuł byłych snów
Tobie i tym co przywiera nieznanych mi szfów

***

Tak cenne mi wartość oddaliście
Blizny pod gadzią skórą ukryliście

***

Wizje jeszcze wczoraj tak mocno żywe, dla nas
Pryskają teraz jak bańki mydlane. Druhy
Zagubieni w tych szarych ulic i ludzi mas
Toną w bezmiarze żalu i tęsknoty. Szlochy!

Ah! Pozdrów stare hymny muzyko nam miła!
Reszta razem i za tobą w toni czernieje,
Natomiast skryta nadzieja. Będzie się tliła.
Nasze nuty zanikły jak tamte idee!

autor

Waryjat

Napisany: 2006-12-24 Dodano: 2006-12-20 17:24:53

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie