Nasze powroty...

Nawet nie zdawałem sobie sprawy, że mam tyle u Ciebie
zaległości w czytaniu. Pozdrawiam:)

Bardzo smutny wiersz.Jednak tęsknisz za krajem i
rodziną.
Dobrze, że wpadasz choć na chwilkę.
Pozdrawiam serdecznie.

niestety bywają rożne jak chwile życia - pozdrawiam

Dzięki MAGNOLIO - znam znaczenie słów i dziękuję
wszystkim za ciekawe komentarze...Takie jest życie i
czasami kopnie człowieka niepostrzeżenie i wtedy gdy
najmniej tego oczekuje. Pozdrawiam

Wiesz, że żądać nic nie będę
tylko sama Cię obdarzę
małym kluczem, co otwiera
drzwi do skarbca słodkich marzeń. A na wszystkie
troski, smutki
ja parasol Ci otworzę .

Ach ta tęsknota, wiersz sercem pisany. Pozdrawiam

Wiersz tęsknotą pisany, trafia do serca i skłania do
zadumy. Pozdrawiam ciepło.

Czas zasuwa Heniu, że hej. A czasy zawsze były
niespokojne, jak nie tu, to tam.Pozdrawiam

Stello. Sam wiem -bedąc wielokrotnie w Niemczech - bo
jestem germanistą - że głód polskiego słowa
jest...dojmujący na obczyźnie.

Wiem o czym piszesz:)
Pozdrawiam:)

P.p my tu mamy nie tylko Tv Polonia.

Przede wszystkim cieszę się,że ciagnie cię do kraju w
którym się urodziłeś. Zwiedzaj. Nie sugeruj sie też
ani TV ani mediami - o ile spojrzysz na nie.m Wiem,że
TV Polonia, którą masz w Niemczech ,jest zasadniczo
przyczyną frustracji - no bo tęsknota - lecz
niejednokrotnie daje fałszywy obraz naszej
rzeczywistosci .

Pozdrawiam serdeczni i życzę...duzo, dużo zdrówka.


Pooperacyjny...
Jurek

Gdy jadę do rodzinnych stron odczuwam niedosyt:-) .
Pozdrawiam

zbyt szybko pełzniemy z kąta w kąt gubiąc to co jest
pośrodku,pozdrawiam

Smutna to rzeczywistość.
Pozdrawiam

Henio Kornatka ma rację jeśli opisujesz swój wyjazd i
przyjazd to powinieneś napisać < mój do kraju > Też to
przeżywałem. Pozdrawiam.