Nasze rozstanie

Bo tego potrzebuję .

Codziennie rano budzę się z tą samą myślą, że Ty, że ja na zawsze razem..
W świecie marzeń..
Codziennie słyszę ten sam brzęk, to mój lęk..
Boję się, że starce to, o czym tak marzyłam w moim podziemnym świecie.
Codziennie ta sama rzeczywistość, te przekonanie, że Ty.. że ja..
Że to kiedyś się stanie, takie nasze małe rozstanie.
Przestaną piękne rytmy bić, przestanie mieścić się uśmiech na mojej skromnej twarzy.
Kwiaty, które swoją barwą zachwycały, zwiędną, swój blask stracą..
Bo bez wody żyć nie mogą, to ich potrzeba, ich zaopiekowanie. Sposób, aby żyły.
Tak samo ja.. Potrzebuję Ciebie, twojego słowa pocieszenia, Twojego przytulenia,
Ale Ty ciągle powtarzasz, że masz inne sprawy, ciągle przekładasz w kalendarzu nasze spotkanie..
Ciągle to robisz, mówiąc, że dajesz mi wszystko to co potrzebne, pieniądze i zacną sławę.
Że robisz to właśnie dla mnie, a ja z tego robię wielkie problemy..
Ale zrozum, dla mnie nie liczy się co mi dajesz, dla mnie liczy się to..
Co swoją duszą mnie obdarzysz..

Codziennie rano budzę się i przechodzi po moim ciele lęk..
Że to dzisiaj się stanie, że to wszystko się w proch zamieni..
Że odejdą wszystko dobre wspomnienia, a pozostaną te, które tak bardzo bolały.
Pozostanie smutek, żal.. żal do siebie, że to popsułam..
Chociaż winną nie byłam.
Bo ja nie chciałam pieniędzy, wolałam żyć w nędzy.
Bo ja nie chciałam sławy, moją gwiazdą byłeś Ty.
Ty tego nie chciałeś zrozumieć..
I od dziś chodzimy już własną drogą..
Od dziś każdy z nas..

A Ty mnie zaniedbujesz .

autor

Heyllon

Napisany: 2008-06-12 Dodano: 2008-06-12 14:04:48

Ten wiersz przeczytano 675 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie