Nasze skarby...
moje wnusie bliźniaczki Zosia i Marysia skończyły roczek.
Dzieci to są skarby od Boga nam dane,
przez pasmo doświadczeń ciągle
szlifowane,
a te wszystkie lata rodzą wciąż pytanie,
czy ten mały diament brylantem się
stanie...
autor
M.N.
Dodano: 2020-07-01 09:06:03
Ten wiersz przeczytano 1286 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
każdy rodzic ma taką nadzieję.
O tak, bardzo mądre słowa, z przyjemnością czytam,
pozdrawiam serdecznie.
...żeby brylantem się stały trzeba je szlifować,a to
już będzie zasługa rodziców...pozdrawiam.
Stanie się stanie.
A wyznanie piękne.
Gratulacje, będzie fajnie:). M
wszystkie są diamencikami juz od poczęcia:))
pozdrawiam serdecznie;)
I takie pytanie będzie nurtować do dorosłości, albo i
dłużej. Pozdrawiam, Marianie :)
To prawda, dzieci to skarb:)
Piękny wiersz dla wnuczek, pozdrawiam :)
Dzieci w sercu rodziców maja miejsce stałe. Troską i
odpowiedzialnością za nie ciągle się obarczają.
Serdecznie pozdrawiam :)
W oczach dziadka zawsze takim stanie i zaświeci
niespotykanym dotąd blaskiem.
Pozdrawiam Marianie :)
Widać Dziadkową miłość!
Pozdrawiam :)