Nasze życie [Ś.P ...]

Tego dnia, gdy powstał świat zdałam sobie sprawę ile jestem warta.
Zdałam sobie sprawę, że wybrałam nie tę drogę.
Wyprawę na tamten świat, bez bólu, zdrady i wad...
Nie wiem, co się dzieje, co ze sobą zrobić - może zamknąć się w sobie...
I już nigdy nie otworzyć. Podnieść się ze zgliszcz, rady już nie dam więcej.
Tego nie zobaczysz, tego nie poczujesz, musisz się znaleźć na moim miejscu.
Inaczej tego nie zrozumiesz...
Ona o tym wiedziała, lecz mi nie uwierzyła.
Życie oddała, chociaż wierzyła, że szansę jeszcze otrzyma.
Lecz się poddała, nie potrzebnie to do ust brała...
Kiedyś mi powiedziała, że nigdy by tego nie dotknęła.
Gdyby takiego życia nie miała... Więc upadła i już nie wstała.
Tak się skończyła zabawa cała i jej historia do dziś nieznana...
Cała ta sprawa coś mi ukazała, że życie stawia bariery nie do pokonania...
W pojedynkę widok przysłania, wtedy wątpimy w siebie bez opamiętania.
Jednak walczyć trzeba dalej...
Już nigdy nie wróci, już nic nie opowie, jak jest po tamtej drugiej stronie.
Skończymy w grobie i nikt za sto lat o nas słowa nie wypowie...
I co ja robię? Żadnego śladu zostawić nie mogę?...
Rodzimy się by żyć, żyjemy po to by odejść.
Trafić sześć stóp pod ziemię i gnić tam jak korzeń.
Co dzień rodzi się i umiera co najmniej jeden człowiek
Jedno, co mi powiedziała ważnego, że pamiętam do tej pory, to:
,,Nigdy się nie poddawaj, niech życie tobą nie pomiata"
Potem mówiła, że nikt nie wie, co czuje, i że się załamie jak tego nie zażyje - wcale tego nie żałuje
Nikt nie powinien tego brać, teraz już za poźno, nic nie zrobię...
Już nigdy więcej jej nie powiem...

Nasze serca zawsze będą razem z Tobą!!!

autor

Ruda rlz =D

Dodano: 2005-01-25 16:00:09

Ten wiersz przeczytano 510 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie