Naszej Miłości Cud
Kochaj mnie...niezłomnie
uczyń swej woli trud,
przerwij zimę milczenia,
odkryj mi świat bez złud...
wskaż kierunek uczuciom,
oczom zapal nadziei blaski,
daj szansę sobie i mnie,
na żaden cień niełaski...
Kochaj mnie, nieprzytomnie,
zagłaszcz myśli pod skronią,
uśpij dusze i ciał manowce
i pozwólmy naszym dłoniom
na śmiałe plany wędrowcze,
wskaż im ścieżki wzdłuż ud
po grona grzechu dojrzałe
na szczęścia naszego cud...
W milczeniu, w westchnieniu,
w uniesieniu pełnym czułych ód
damy zadatek wspomnieniom,
nazwiemy je... Naszej Miłości Cud...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.