Natalko

Natalko kochanie ty moje.
Twe serduszko nie jest już moje.
W nim kto inny berłem włada.
Pogódz sie z tym...
Tak wypada.
Zostaw sentyment w szufladzie przeszłośći.
Dotknij serduszka.
Nie wstydz się miłości.
A gdy wspomnienie twe oczy odwiedzi, dusza zwiedzi przeszłośći chwile.
Nie smuć się ,wybaczyłem ci wszystko, powiem tyle.
Chce byś była jak ten promień słońca, co nadzieje pobudza.
Jak kochająca mama co swe dziecie z koszmaru wybudza.
Niczym kropla deszczu co w suszę na ziemie spada.
Daje życie, przepada...
Chodz kocham cię nadal błędne koło zamykam, pod drzwiami kartkę z wierszem zostawiam i znikam.

autor

Wiezien_czasu

Napisany: 2006-07-30 Dodano: 2006-08-14 00:55:30

Ten wiersz przeczytano 419 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie