Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Natchnienia...



Pióro, dawno nie ruszane
Trochę przyschło, pisze dalej
Ręka, znów niewprawna,
Obciosana, myśl niezgrabna

Zagracone, puste przestrzenie
Nie wiem jak to możliwe
W przyjaźniach odpływam
W samotność, bez końca

Bez granic, a tak ograniczoną
Że czuję jakbym w klatce
Bez dna, ścian i sufitu
Dusiła się nadmiarem braku

Brak życia, wiary, nadziei
Pustoszy miłość tak wielką,
Której pokarmem prostota, ubóstwo,
Cisza, wierność i posłuszeństwo

Radość, prawość, pokój, zrozumienie,
Cierpliwość, łagodność, porozumienie,
Roztropność pełna mądrością,
Prostota błogosławiona pokorą...




Krótko po studiach.

autor

violam

Dodano: 2008-06-12 09:21:46
Ten wiersz przeczytano 463 razy
Oddanych głosów: 12
Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Samotność
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

Nula.Mychaan Nula.Mychaan

Ciekawy wiersz, bardzo trafne metafory i ogólnie
podoba mi się

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »