Natura nieba
Jak drzewo na wietrze
Wciąż trwam
Choć liście spadają
To tylko mój stan
Nieważne co powiesz
Wszystko już znam
Największe cierpienie
Zawsze przetrwam
Czasem lubię cierpieć
Więc zanurzam się
Bez patrzenia
Nie pytając jak
Opadam na dno
Wtedy jest najprościej
Czuję to co znam
Na bezludnej wyspie
Sama
tylko trwam
Patrzę w stronę nieba
Ciebie nie ma tam
Pytam księżyca
Czemu wlasnie ja
Uroiłam sobie skrycie
Lepsze życie
Pośród gwiazd
Komentarze (15)
Witaj.
Podoba się wiersz i jego przekaz.
Refleksyjny.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Krzemanka, dzięki za uwagi, ale jednak zostawię tak
jak jest
i teraz ok, zatem plusik zasłużony.
Mariat dzięki za uwagi, zgadzam się z nimi, poprawiłam
te błędy
zrobiłam literówkę w wyrazie 'zatem' - sorry.
zrobiłam literówkę w wyrazie 'zatem' - sorry.
Ja zaś ze swojego punktu widzenia zauważam 3 błędy.
Niepotrzebny osamotniony przecinek, ponieważ albo
wszędzie, albo nigdzie - tak przyjęto w wierszach.
Drugi to w "Lepsze Życie" po co majuskuła????
To niczego nie dowodzi. Duże litery są stosowane w
miejscach określonych zasadami pisowni w każdym
języku.
I trzeci błąd w tym wersie =
"Pytam się księżyca" - tutaj "się" niepotrzebne, bo
'się" oznacza siebie, jest tego zwrotu skróconą formą,
zetem w pełnej formie byłoby =Pytam siebie księżyca -
prawda, że nonsens? Poczekam co autorka na to.
Podoba mi się ta zaduma nad sobą w treści i formie.
Zastanawiam się czy bez
"Największe cierpienie
Zawsze przetrwam" i bez słowa "skrycie" nie byłoby
lepiej?
Miłego wieczoru:)
Rozbudzająca wyobraźnię, życiowa refleksja.
Pozdrawiam.
Marek
Dobra refleksja w tym pięknym wierszu - oby jak
najmniej cierpień:-)
pozdrawiam
Bardzo dobry refleksyjny wiersz, samo życie w nim,
pozdrawiam ciepło, miłej niedzieli.
ja nie lubię cierpieć, ale ono i tak mnie dopada.
Więcej nas by się znalazło.
Pozdrawiam :)
I ja tak mam, jesteśmy dwie :) Serdeczności zostawiam
:)
Piękny wiersz.
Czasami trzeba przyjąć to, co jest. Może okazać się,
że to wiele...
Pozdrawiam serdecznie :)