Naucz mnie krzyczeć

Wielki krzyk kłębi się we mnie
Plącze się wokół poskręcanych jelit
Zaciska się żelazną pętlą na żołądku
Milion jego rozedrganych cząstek uderza w czerwoną macicę
Błądzi po śliskich trzewiach

Biegnie - przewraca się - wstaje

Jest blisko
Wypiętrza się w gardle burzową chmurą
Narasta
i przeraża

Ciśnienie rozsadza gębę

Krzyk zęby omywa
i wraca

Zatrzymany barykadą konwenansów
Kotarą strachu

Nie umiem krzyczeć...

autor

kasztaniara

Napisany: 2009-12-08 Dodano: 2009-12-22 23:48:43

Ten wiersz przeczytano 581 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie