Naucz się żyć!
Pokochaj życie, takim jakie jest.
Nic przecież nie możesz zrobić.
Dobro i zło pozostanie tu.
Nie możesz już tego zmienić.
Realia życia nie służą Ci?
Naucz się cierpieć, gdy boli!
Doceniać to, czym Cię obdarzy.
Fałsz, gdy bólem żyjesz?
Jak pragniesz, by minął, nie przyszedł.
Cóż z tego, gdy kłamiesz?
Szczęścia nie potrafisz docenić.
Szczęście przyjdzie, gdy na to
zasłużysz!
A teraz naucz się żyć.
Cierpienie będzie przy Tobie.
Szczęście przyjdzie i nie martw się...
Naucz się żyć, jak człowiek.
A teraz cierpienie zostanie tu.
Odejdzie, doceń co będzie potem!
autor
czarna mysza
Dodano: 2008-10-14 14:48:32
Ten wiersz przeczytano 503 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Ten ostatni twój wiersz napisany prawie jak dla mnie,
bo znalazłam się na ostrym zakręcie życia i choć się
bardzo staram, to moje cierpienie jest zawsze tu ze
mną, a ty piszesz, żebym pokochała życie! Cóż, kocham
ale czy z wzajemnością? Dziękuję za mądre przesłanie i
pozdrawiam.
Życie to sztuka...w Twoim wierszu wiele madrości
życiowych...podoba mi się bardzo
życie dostarcza nam zmian, nie zawsze jest łatwo i
pięknie. Nie raz cierpienie i ból, do tego przywyknąć
nie łatwo. Ale takie jest życie, iść droga do przodu,
patrzeć pod nogi by znów się nie potknąć...piękny i
mądry wiersz.
Sztuką jest żyć tak by można sobie spojrzeć w twarz,
niestety nie każdemu się to udaje,wiersz ładny i
niesie przesłanie.
Powinnismy wlasnie tak zyc ....Piekny wiersz