Nauczę Ciebie opuszkami palców...

Garściami zbieram Tobie barwne tulipany
niezapominajkami przetykane jak osnową
Układam bukiet sercem, wiją się jak kolorowe panny
by niosły sobą radość, każdego dnia moja wieść nową

Kwiaty będą Tobie błyszczeć jak panny w tańcu
Życzenia w nich bez liku jak paciorków w różańcu
Jesteś szczęśliwa czujesz się jak skrzydła ptaka
Jesteś młodziuśka, zostaniesz w swym pięknie zawsze smarkata

I taką pozostań, bo taka jest prawda oczywista
Poznałem Ciebie jako młoda dziewczyna, jako moją przystań
Do tej przystani codziennie dobijam swym żaglowcem
By witać z Tobą dzień w uśmiechu radosnym

Westchnij chwilą ciszy, tej gdzie tylko serce słyszy
Zamknij powieki, przywołaj z dzieciństwa obrazy
Uśmiechnij się do życia, do miłości, żyj marzeniami
Czekaj co dnia o brzasku na naszej przystani, plaży

Przynoszę co dzień Tobie kwiaty, jak chleba kromka
Zapach najcudowniejszy, to jego skórka
Dotykasz dłonią, policzkiem miąższu chleba
To uczucie sytości, otwiera się Tobie brama nieba

Pragnę smarkulko co dnia dotykać Twoją ciepłą dłoń
Czerpać radość – obejmować z Tobą piękna pieczywa smak
Całować Twoje włosy, tulić ukochaną skroń
Odchodzić tylko na chwilkę by nikt mi Ciebie nie skradł

Nauczę Ciebie opuszkami palców kwiatów dotykać
Nauczę trzymać pióro. by do mnie słowa pięknie pisać
Nauczę ciebie i siebie być szczęśliwym dalekich od troski
Chce i pragnę iść z Tobą przez szmaragdowe kwiatowe łąki

Widzę Ciebie szczęśliwą – podrywasz się do lotu ptaka
Mamy razem już 140 lat, a Ty jesteś dla mnie wciąż smarkata

Autor :slonzok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2018-01-26 Dodano: 2018-01-26 04:03:31

Ten wiersz przeczytano 545 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie