Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Nauczyłam się

Nauczyłam się śmiac w głos
Kiedy serce się łamie
I nienawidziec wprost
I tego kiedy się nie kłamie

Nauczyłam się zaciskac pięści
tak żeby krwawiły kości
i udawac że się nie kłamie,
zaprzeczając miłosci

Nauczyłam się zaciskac zęby
kiedy chciałam by duma wygrała
ale potem przy drzwiach zamkniętych
gorzko płakałam.

Powiedz mi dobry Boże,
jak my staniemy w Twej chwały bramie?
Jak my będziemy Ci w oczy patrzec,
skoro tam się nie kłamie?

Powiedz mi Panie złoty,
jak mam się przyznac
do swych słabości?
Jak mam się przyznac do swej tęsknoty?
by nie utracic godności...?

Albo nic nie mów Panie,
pozostaw tajemne swe słowa na szczycie,
bym mogła je zbierac i wspinac się wyżej
na szczyt ten, co nazywamy go życiem.

autor

NIC

Dodano: 2008-04-08 16:18:00
Ten wiersz przeczytano 728 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (1)

lady_makbet lady_makbet

a Bóg, jak to Bóg - milczy wyniośle... może tylko
czasem dyskretnie skrzydła nam przypina :)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »